
O jee daar gaan we weer! Je kind gaat helemaal over de rooie. Speelgoed vliegt door de kamer, scheldend en tierend (met woorden waarvan je blij bent dat niemand ze hoort). Je kind lijkt niet voor rede vatbaar en heeft zichzelf niet in de hand. Jij voelt je machteloos, wat je ook doet: geduldig zijn, lieve woorden, mopperen, straf geven… het lijkt het alleen maar erger te maken. Soms raak je er ook geïrriteerd van (‘kun je niet één keer normaal doen?’). Als je kind uitgetiert is, is het ontzettend verdrietig en heeft het spijt. Jij voelt je schuldig (misschien was jouw reactie toch niet zo handig geweest).
En dan is het tijd om naar bed te gaan. Je ziet je kind er alles aan doen om dit moment uit te stellen, wat me een hoop drama gepaard gaat (nog even de kat aaien, nog een knuffel pakken, papa nog een kus geven, geen tanden willen poetsen). Je kind wilt opblijven, het wilt niet dat de dag voorbij is, want dan wordt het weer ochtend en moet het wéér naar school. School is stom. Je baalt dat je kind zo onzeker is, bang is om het fout te doen, dat het niet graag naar school gaat, dat het zo struggelt op school, waardoor er na schooltijd hoogstwaarschijnlijk weer een driftbui volgt.
Je gunt je kind meer rust, je gunt je kind dat het met plezier naar school gaat, dat het succesvol is op school. En jij lieve moeder, je gunt jezelf meer rust, dat je van je kind kunt genieten in plaats van op je woorden te moeten letten en constant alert te zijn op beginnende signalen van een driftbui om deze te kunnen voorkomen. Je gunt jezelf dat je je weer een goede moeder voelt.
- Zie je het gedrag van je kind in een split second omslaan van vrolijk naar boos?
- Heeft je kind driftbuien/boze buien en is het dan niet te bereiken?
- Heeft je kind moeite met het omgaan met emoties?
- Zegt je kind vaak ‘dat kan ik niet’, ‘dat durf ik niet’?
- Is je kind op school de perfecte leerling en thuis een draak?
- Herken je dat je kind niet graag naar school gaat?
- Zie je dat je kind struggelt op school met rekenen, taal, spelling, lezen of schrijven? En dat het hier onzeker door wordt?
- Denk jij dat je kind meer kan dan het laat zien?
- Herken je jezelf lieve moeder, dat je je machteloos voelt? Dat je niet weet hoe je je kind kunt helpen?
- Ben je bang dat je kind meer onzeker wordt?
- Ben je bang dat het straks uit de hand loopt?
- Ben je bang dat je kind achter komt op school? Of dat het helemaal niet meer naar school wil gaan?
- Heb je van alles geprobeerd en niets lijkt te werken?
- Ben je bang dat je een keer uit je slof schiet tegen je kind, omdat je het ook niet meer weet en uitgeput raakt?
- Want jij wilt niet meer mopperen, schreeuwen of boos zijn. Je wilt er zijn voor je kind en weten hoe je je kind kunt begeleiden, je wilt je kind begrijpen. Je wilt een goede moeder zijn, die weet wat haar kind nodig heeft en kunnen genieten van je kind. Hierdoor ontstaat er rust en kun jij genieten van de opvoeding en het moederschap.
Hoe zou het zijn als je kind zijn gevoelens kan uiten? En dat het kan vertellen wat er aan de hand is?
Hoe zou het zijn als je kind nieuwe dingen durft uit te proberen?
Hoe zou het zijn als je kind enthousiast vertelt over school? En dat het vertelt dat de les vandaag makkelijk ging?
Hoe zou het zijn als jullie samen gaan lezen en het jou voorleest?
Hoe zou het zijn als je in de resultaten terug ziet dat je kind het goed doet op school? En dat de juf vertelt dat je kind zo gegroeid is in de afgelopen periode? Of dat het zelfs een ander kind geworden is?
Hoe zou het zijn voor jou als moeder om je weer competent te voelen?
Hoe zou het zijn voor jou als je weet dat je er niet alleen voor staat?
Hoe zou het zijn als je weet hoe je je kind kunt helpen als het zich boos, verdrietig, angstig voelt en dat je je kind kunt leren dat deze emoties erbij horen?
Hoe zou het zijn als je de moeder kunt zijn die je voor ogen had te zijn: begripvol, luisterend, enthousiast, tijd om leuke dingen te doen. Wat als de sfeer thuis ontspannen, rustig en gezellig is?
Hoe zou het voor jou zijn als ik uit ervaring kan vertellen dat dit mogelijk is?
Laat mij jullie helpen. Klinkt dit als iets voor jullie? Wordt het tijd om stappen te zetten? Neem contact op met mij.
Wie ben ik?

Mijn naam is Moniek Wauben. Ik ben werkzaam als coach voor kind en ouders. Als moeder van 2 hooggevoelige kinderen die beiden heel verschillend zijn en dus ook een andere aanpak nodig hebben, weet ik waarover ik praat.
Wil je meer weten mij? Lees meer over mij